300 maratonów w 300 dni

Kałaczyński chce dzień po dniu przebiec 366 maratonów i w ten sposób trafić do księgi rekordów Guinessa. Na trasę wyruszył 15 sierpnia ubiegłego roku. Linię startu umiejscowiono na ulicy Nowodworskiej, a metę przy ulicy Witosa, vis a vis domu biegacza. Tutaj też, w dawnym sklepie spożywczym mieści się biuro, które obsługuje biegi. Maratony odbywają się na trasie, która uzyskała atest Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Jedna pętla ma długość 7 kilometrów. Kałaczyński nie biega sam. Towarzyszą mu inni maratończycy, którzy do Wituni przyjeżdżają z całej Polski i nie tylko. Każdy, kto zgłosi się do takiego biegu, otrzymuje numer startowy i specjalną koszulkę. Takich numerów wydano już prawie 500. Wystarczy powiedzieć, że w pierwszym biegu wystartowało 21 osób, a w biegu numer 300 było ich już 68. Wśród nich silna reprezentacja klubu biegacza Florian z Chojnic z niewidomym maratończykiem w składzie. W takim przypadku niewidomy biegnie z przewodnikiem. – Niektórzy biegną jedno, dwa kółka. Ile komu sił i umiejętności wystarczy. Wielu towarzyszy mi przez cały dystans i to oni dodają mi otuchy. Są też osoby, które ze mną przebiegły swój pierwszy maraton w życiu – mówi Kałaczynski. W środę jubileuszowy maraton przebiegł w czasie 4:14:45. Razem z nim cały dystans pokonał burmistrz Więcborka Waldemar Kuszewski, dla którego był to trzeci maraton w życiu. Wygląda na to, że Rysiu dopnie swego i przebiegnie te 366 maratonów. Strach pomyśleć, co ma jeszcze w planach. Jedno jest pewne, Rysiu zaraża bieganiem. Można nawet mówić o chorobie przenoszonej bieganiem. Mieszkańcy Wituni, którzy już się przyzwyczaili do zamieszania w okolicy biura maratonu, potwierdzają, że przyjeżdżają tutaj biegać ludzie z całej Polski. Zawiązały się już nawet znajomości i przyjaźnie. Jeden z warszawskich filmowców realizuje film dokumentalny o tym niecodziennym wydarzeniu. – Najpierw go zmontuję. Potem będę chciał go sprzedać jakiejś telewizji, a może zgłoszę na jakiś festiwal – mówi autor filmu.