Nie jestem nowym inkwizytorem – jestem naukowcem

Organizatorem spotkania było Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku i odbyło się ono w jego siedzibie. Podobnie jak kilka tygodni temu na spotkaniu w sępoleńskiej bibliotece dr Węsierski rozpoczął od wykładu na temat struktury i sposobu funkcjonowania UB i SB. Mówił o sposobach pozyskiwania tajnych współpracowników. Wyjaśnił, jak wygląda teczka personalna i teczka pracy TW. W ,,Toksycznej agenturze” znalazło się 37 nazwisk TW z terenu powiatu sępoleńskiego. Wśród nich są dane osób, które do dziś mijamy na ulicach naszych miasteczek. Zarówno w książce, jak i podczas spotkań, które ją promują, autor nie podejmuje się oceny tych ludzi. Stwierdza jedynie to, co znajduje się w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej. Ciągle podkreślamy, że książka jest wynikiem mrówczej pracy naukowej, jest elementem dużego projektu badawczego, który dotyczy funkcjonowania aparatu bezpieczeństwa na Pomorzu. – Nie jestem nowym inkwizytorem - jestem naukowcem. Mnie obowiązuje zasada precyzji naukowej. W książce nie ma nic ponad to, co jest w dokumentach – mówił Adam Węsierski.

Naukowiec mówił też o, jak to określił, ,,strategii Bolka”, stosowanej dziś przez byłych TW. 

– To jest uporczywe twierdzenie, że nic nie podpisywano, że te dokumenty sfałszowano. W moich pracach badawczych nie spotkałem się z przypadkiem fabrykowania dokumentów. To było niemożliwe. Jeśli coś takiego miało miejsce, to zaraz się wydawało. Bezpieka miała doskonały system krzyżowych kontroli. Mało tego, w otoczeniu każdego współpracownika instalowano drugiego, który go kontrolował – mówił autor ,,Toksycznej agentury”.

Doktor Adam Węsierski ujawnił też kilka faktów, które znajdą się w jego kolejnej książce pt. ,,Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa w Sępólnie”. Tam znajdzie się blisko 100 nazwisk ,,zawodowych esbeków”. 

– W powiecie sępoleńskim, który był najmniejszy w okolicy, akurat było ich najwięcej. To o czymś świadczy, prawda? – podkreślił naukowiec. 

Adam Węsierski jako pierwszy podjął się naukowego opracowania tego trudnego okresu w historii naszego regionu. Robi to z ogromnym wyczuciem, a jednocześnie naukową precyzją. Sam przyznaje, że to dopiero początek. Niestety, wiele osób woli, aby tym w ogóle się nie zajmował.