Nierzetelny projektant

W 2010 roku ulica Stary Rynek została podłączona do kanalizacji ściekowej. Zgodnie z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej jest obowiązkowe. Burmistrz Więcborka swoim zarządzeniem nakazał kontrolę, która sprawdzi, czy mieszkańcy ten obowiązek wypełniają. 5 sierpnia 2010 roku w domu pana Józefa pojawiła się komisja w składzie: Tomasz Fifielski, Adam Kubiak. 

– Stwierdziliśmy, że niedawno podłączono budynek do sieci wodociągowej i przy okazji wykonano przyłącze kanalizacyjne. Budynek nie był wyposażony w łazienkę oraz inne  urządzenia sanitarne. Ich brak nie pozwalał na korzystanie z tych przyłączy, zatem środki nie trafiły tam, gdzie powinny - mówi Tomasz Fifielski, kierownik rRferatu Rolnictwa, Ochrony Środowiska i Dróg Urzędu Miejskiego w Więcborku.

– Jakoś do tej pory żyliśmy bez łazienki, ale jak musi być, to musi. Zastanawialiśmy, się gdzie ją umiejscowić. Jest takie miejsce z boku domu, przy altanie, które się nadaje. Okazało się, że potrzebna jest mapka, projekt, pozwolenie. Ja się na tym wszystkim nie znam. Ci panowie natychmiast wezwali swojego kolegę, zadzwonili do niego. Jeszcze nie odeszli, a on już się zjawił. Zrobił pomiary, zdjęcia. Niestety, przez nieostrożność dałem mu pieniądze. Do głowy mi nie przyszło, że gminni urzędnicy mogą mi wcisnąć takiego krętacza – mówi pan Józef.

– Rozmawialiśmy z panem Czyżakiem przed jego domem. Powiedziałem mu, że w Więcorku i okolicy jest kilku projektantów, ktorzy mogliby się tym zająć. W tym czasie obok przejeżdżał pan Leszek W., który ma uprawnienia i mieszka nieopodal. Powiedzieliśmy, że to jest osoba, która może wykonać projekt. Zatrzymaliśmy pana W. i powiedzieliśmy, o co chodzi. Absolutnie nie „wciskałem” panu Czyżakowi akurat tej konkretnej osoby. To była tylko sugestia. Ludzie bardzo często pytają o fachowców, którzy mają odpowiedni zakres uprawnień i wtedy wymieniamy kilka nazwisk do wyboru – wyjaśnia Tomasz Fifielski.

Niestety, Leszek W. do dziś nie wywiązał się ze swojego zobowiązania. Z dokumentów wynika, że swoją pracę zakończył na złożeniu wniosku o wydanie warunków zabudowy, wydanych ostatecznie przez burmistrza Więcborka.  Teraz wystarczy kilka kresek na mapce i wniosek o pozwolenie na budowę złożony w starostwie. Projektanci twierdzą, że to praca na jeden wieczór.

– Byłem kilka razy u tego pana w domu, mieszka tutaj, niedaleko. Rozmawiałem nawet z jego matką, obiecywała pomóc. Nic nie dało, po prostu mnie unika. Prosiłem o pomoc pana Fifielskiego, ale to też nic nie dało. 

Byłem na posterunku policji, ale powiedzieli mi, że to prywatna sprawa i oni nic nie mogą zrobić - mówi pan Czyżak.

Mężczyzna ma 83 lata, żyje bez łazienki. Za potrzebą udaje się do drewnianego wychodka w ogrodzie. Aby tam dotrzeć ,musi pokonać strome schody i ogrodową alejkę. W grudniu ubiegłego roku złożył pisemną skargę na Tomasza Fifielskiego skierowaną do burmistrza Więcborka. Burmistrz przyjął wyjaśnienia swojego urzędnika.

„Z uwagi na podeszły wiek p. Czyżaka po zapoznaniu się z treścią pisma do burmistrza natychmiast udałem się do pana W. i poprosiłem o pilne załatwienie tej sprawy. W dniu dzisiejszym pan W. obiecał dokonać stosownego zgłoszenia w starostwie powiatowym, w celu wydania pozwolenia na budowę” – czytamy w wyjaśnieniu, które Fifielski złożył burmistrzowi Pawłowi Toczce. 

– Wielokrotnie dzwoniłem do pana W. Obiecywał, że już jutro to załatwi albo nie odbierał telefonu. Mam informacje, z których wynika, że w ten sposób potraktował wiele osób – mówi Tomasz Fifielski.

– Mówicie o panu W.? Trzy lata walczyłam z nim w podobnej sprawie. W końcu się udało – skarży się mieszkanka Borzyszkowa, która była świadkiem naszej rozmowy z kierownikiem Fifielskim w jego biurze.

– Z tego, co wiem, ten pan jest na naszym rynku „spalony”. Moich telefonów nie odbiera. Zresztą bardzo często je zmienia – dodaje jeden z miejscowych geodetów, który współpracował z Leszkiem W.

Ludzie z branży mówią, że przeniósł się na teren gminy Mrocza. Otrzymaliśmy dwa numery telefonów, które są rzekomo jego. Jeden z nich należy do zupełnie innej osoby, drugi jest wyłączony.

Pan Józef Czyżak miał pecha. Chciał wszystko załatwić tak jak trzeba, zgodnie z literą prawa. Pewnie gdyby dobudował do swojego domu 4 metry kwadratowe łazienki  na dziko to nikt by tego nawet nie zauważył. 

Może upublicznienie tej historii podziała w jakiś sposób na nierzetelnego projektanta. Panie W., zrób pan to, do czego się zobowiązałeś albo oddaj wszystkie dokumenty i pieniądze! 

Jeszcze jedno. Branża budowlana cechuje się głównie tym, że niemal wszystko robi się tutaj na słowo honoru. Warto spisywać umowy, choćby w kilku zdaniach, na zwykłej kartce papieru. Wówczas egzekwowanie swoich praw staje się o wiele łatwiejsze.

 

********************