Więcbork gazową wyspą

Sebastian Latanowicz

Dyrektor Latanowicz był gościem sesji rady miejskiej i przedstawił radnym harmonogram prac związanych z gazyfikacją Więcborka, Wituni i być może Runowa.
– Polska Spółka Gazownictwa to największy podmiot grupy kapitałowej PGNiG, który zajmuje się dystrybucją 97 procent gazu w Polsce. Wstępne analizy potwierdziły, że jest tutaj duży potencjał, jeśli chodzi o odbiorców gazu. Oddany do użytku dwa lata temu terminal gazowy w Świnoujściu daje nowe możliwości dostarczania gazu do odbiorców. Jest to tak zwana gazyfikacja wyspowa. Polega to na tym, że skroplony gaz jest przywożony z terminala 50-tonowymi cysternami i przy pomocy specjalnej instalacji trafia do lokalnej sieci. Były plany budowy gazociągu wysokiego ciśnienia, który połączyłby Sępólno ze Żninem, co pozwoliłoby na gazyfikację Więcborka. Jednak trwałoby to zdecydowanie dłużej. Wybraliśmy więc opcję wyspy gazowej. Jeden metr sześcienny skroplonego gazu, który ma temperaturę minus 160 stopni, po ogrzaniu daje 600 metrów gazu sieciowego. W kręgu naszego zainteresowania jest też Witunia i Runowo. Czy tam będzie gaz? To zależy od mieszkańców. Cała inwestycja ma kosztować około 8,5 miliona złotych, ale proszę się do tej kwoty nie przywiązywać. Mogę tu dzisiaj przedstawić harmonogram prac, który zakończy się, myślę, naszym wspólnym sukcesem i w 2021 roku spotkamy się na podpaleniu gazu u pierwszego odbiorcy – mówił Sebastian Latanowicz.
Już w lutym na platformie przetargowej spółki ma się pojawić ogłoszenie o przetargu na sporządzenie dokumentacji sieci gazowej w Więcborku. Zdaniem dyrektora jest to najdłuższy etap w procesie inwestycyjnym i może potrwać od roku do dwóch lat. Prace projektowe mają potrwać maksymalnie do września 2020 roku i wówczas zostanie ogłoszony przetarg, który wyłoni wykonawcę. Niestety, sama budowa oznacza wielkie „wykopki” w Więcborku i szereg związanych z tym uciążliwości. We wrześniu 2021 roku pierwsi odbiorcy powinni korzystać z gazu.
– Przygotowujemy dużą akcję informacyjną. Będą spotkania z mieszkańcami. Uruchomimy też w Więcborku punkt informacyjny, gdzie będzie można uzyskać informacje o procesie przyłączeniowym – mówił dyrektor Latanowicz.
Najważniejszym elementem infrastruktury gazowej ma być stacja regazyfikacji. Tak jak powiedział dyrektor, gaz LNG przywieziony cysterną z Gazoportu ma temperaturę minus 160 stopni. Wystarczy doprowadzić go do temperatury otoczenia, aby się „rozkurczył” do postaci zwykłego gazu sieciowego, wykorzystywanego w urządzeniach grzewczych i domowych kuchenkach. Ten proces odbywa się właśnie w stacji regazyfikacji, gdzie po ogrzaniu gaz wprowadza się do lokalnej sieci. Jej lokalizacja nie jest jeszcze znana. Ma ona powstać na gruncie, który wskaże gmina. W ten sposób odbiorcy z Więcborka uniezależnią się od dostaw gazu z Rosji. Gaz z Gazoportu pochodzi najczęściej z Kataru. Mieszkańcy Sępólna czy Kamienia mają gaz zza wschodniej granicy.
Radni pytali o koszty związane z przyłączeniem do sieci. Dyrektor wyjaśnił, że urzędowa opłata przyłączeniowa narzucona przez Urząd Regulacji Energetyki wynosi 2,350 złotych. Przyłącze jest budowane do granicy nieruchomości. Dalej, tak jak w przypadku wody, jest już wewnętrzna instalacja gazowa, którą odbiorca buduje na własny koszt.
– Nam też zależy na czasie. Spółka jest podmiotem nastawionym na zysk i dlatego im szybciej gaz doprowadzimy do odbiorców, tym dla nas lepiej. Po prostu inwestycja musi się nam jak najszybciej zwrócić – podsumował Sebastian Latanowicz.